Ben de dahil bir çok insan bu Çarşamba artık bazı şeylerin değişime uğrayacağına, bazı şeylerin başlangıcı olacağına ve bilhassa boynumuzun büküklüğünün geçeceğine, bu tiyatronun artık sona ereceğine o kadar çok inanmıştık ki…
Çocuklar; siz bu işi bildiğinize gerçekten inanıyormusunuz? Yani siz kendinizi futbolcu olarak tanımlayabiliyormusunuz? Yaptığınız bu işin adının “futbol” olduğuna siz kendiniz inanabiliyormusunuz? Veya şöyle diyelim, siz; o sahada ne yapıyorsunuz, yapmaya çalıştığınız şey nedir?
Tekniğinizden anlamam tamam, futboldan anlamam tamam, sahada kim nerededir ne yapar algılayamam tamam amma kırk beş yıldır Metin OKTAY ların, Lefter’lerin, Selçuk Yula’ların gol keyiflerini izledim, Metin-Ali-Feyyaz üçlüsünde sahanın bütün alanlarının çizgisine varana kadar estetiğini izledim , Rıdvan’ın rüzgarda dalgalanan saçlarında özgürlüğün tadını aldım, Sergen sol vuruşlarında kendimden geçtim, Tanju ayağına topu aldığında skor tabelacısının tabela değiştirme çabasına şahit oldum, bir zamanlar futbol vardı futbolcu vardı. Şimdilerde bir tiyatroculuk sevdası almış başını gidiyor,hem de doğaçlama. Arkadaşlar bırakın tiyatroculuğu uzman olan kişiler yani tiyatrocular yapsın , siz artık ne ad veriyor iseniz bu yaptığınıza bari onu yapın.
Malzemeniz mi yok? Ne bileyim aşofman-forma veya krampon falan. Antrenman imkanınız mı yok? Tesisleriniz, eğitim alanlarınız falan. Yemek mi yedirmiyorlar size, paranızı mı alamıyorsunuz? İşinizi yapmanızı engelleyen bilmediğimiz ne eksiğiniz var ? Sevgiden mi noksan kaldınız , saygıdan mı? Allah aşkına nedir diğer takımlarda ve diğer takım futbolcularında olup ta sizde olmayan ????? ya kardeşim söylesenize; sizin eksikliğiniz nedir?
Yediden yetmişine bütün bir şehir ve hatta il dışında yaşayan hemşehrilerimiz , futboldan anlasın veya anlamasın, sevsin veya sevmesin milyonlarca insanımız, sizin bu beceriksizliğiniz yüzünden çok üzülüyor biliyormusunuz? Ortamın hiçte iç açıcı olmadığı bu pandemi sürecinde sizin bu ruhsuz tavrınız içimizi daha bir karartıyor biliyormusunuz? Ekonominin – işsizliğin – karı koca kavgalarının ve hatta hatta yaslarımızın dahi unutulduğu bir 90 dakika var ve siz onu bile bize haram kıldınız biliyormusunuz? İnsanlar sevdiklerini bile bırakıp sizin ardınıza düşüyor, evinin ekmeğini almayı unutup sizin proğramınızı aklına kazıyor, son dal sigarasını santrada ilk vuruş için saklayıp , dertlerini kederlerini sizi izlerken 90 dakikalığına dahi olsa bir kenara atıyor biliyormusunuz. Her yenildiğinizde gerçekten , saf ve çocukça ağlayan çocuklarımız var , taraftarlarımız var biliyormusunuz? Siz neyin inadını yaşıyorsunuz bilmiyorum ama bu şehirden çooookkkk futbolcu geldi geçti, teknik adam geldi geçti, kimilerinin ardından gerçekten dua edip kimilerinin kulaklarını çınlatıyoruz biliyormusunuz? siz bu saymaya çalıştığımız durumun farkındamısınız bilmiyorum ama bu işin teknik adamlarla, teknik heyetlerle, malzemelerle,tesislerle bir alakasının olmadığı şu aşamada hakem heyetleriyle olmadığı , sizden kaynaklandığı da aşikar ve biz de onu biliyoruz... Gördüğümüz manzara bu fikri çağrıştırıyor beynimizde. Saflığımıza yanalım bir de diyoruz ki bu Çarşamba değişim başlıyor.
Gözleyelim bakalım hangi ruh sahipleriyle neyin başlangıcını yapacağız diye. Eksi bilmem kaç derecede sizi izlemek için sokaklarda , stadlarda donarak bekleyen ve sırf yenildiniz diye ardınızdan ağlayan çocukların gözyaşının ve ahının hesabını bile veremezsiniz ona göre . Toprak başımıza bir de diyoruz ki bu Çarşamba başlangıç. Neye başlayacak isek ?
