30 Ağustos Zafer Bayramı, herkesin bayramıdır…
İki gün sonra bayramımızı kutlayacağız ve daha iyi anlayacağız.
Bayramımız coşkuyla, gururla kutluyorum… Can vererek şehit olan, bu vatanı bize bırakan kahraman dedelerimizin ruhi şad olsun…
BAYRAM: Sevinç, neşe, kutlama; anma, anlatma, önemini çocuklara gençlere anlatma/aktarma, nesiller arası devam etmesini sağlama...
Bayramlar ikiye ayrılıyor: Dini Bayramlar, Milli Bayramlar. Dini Bayramlarda dini duygular, Milli Bayramlarda milli duygular gelişir…
Bazı bilgisiz ve Büyük Türk Milletinin Bayramlarını çekemeyenler; ‘’ Bayramları kutlamayalım, sönük geçirelim.’’ Diyorlar ya!
KUTLAYALIM, COŞKU İLE KUTLAYALIM… AMA KORONA TEDBİRLERİNİ DE ALALIM!
Burada hastalık önemli, sağlık önemli! Hasta olursak bayramı da kutlayamayız… Kutlamak sadece toplanma ile olmaz. Teknoloji gelişmiş, çeşitli yöntemler var… Önemini anlatmak, özünü anlatmak lazım.
Bu zafer kazanılmasa idi ne olurdu, başımıza neler gelirdi? Kazanınca neler oldu, milletimiz neler kazandı?
Bak milli şairimiz ne diyor;’’ Sen şehit oğlusun, incitme yazıktır, atanı:’’
Biz şehit torunlarıyız, incitmeyeceğiz atalarımızı!
Kutlamasak, sönük geçirirsek atalarımız incinir…
ŞU SÖZ DOĞRUDUR: ‘’ 30 Ağustos Zafer Bayramı, azınlıkların ve gayri Müslimlerin bayramı değildir. Onları ilgilendirmez! Fakat onlarda çoğunluğa ve mensubu olduğu vatana ve insanına; uymak ve saygılı olmak zorundadırlar…’’
30 Ağustos Zafer Bayramı, Türk Milletinin bayramıdır.
30 Ağustosta ne olmuş, herkes biliyor. Ama, hatırlayalım ve azıcık irdeleyelim:
Türk Ordusunun; ,savaş sırasında, büyük taarruz sonucu zafere ulaştığı gün!
Bu zaferi kazanamasak, düşmanlar bozguna uğramıyordu,
Daha çok askerimiz şehit olacaktı, savaş uzayacaktı!
İşgal ettikleri topraklar, kurtulamıyordu. Ege kıyılarına kadar gidilemiyordu... İç nadolu, Batı Anadolu,Marmara Bölgesi temizlenemiyordu...
Milletimiz, işkence ve zulümden kurtulamıyordu! Ezanımız susmuştu, bayrağımız inmişti...
Akif ne diyor:’’ Bu ezanlar- ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.’’
30 Ağustos Zaferinden sonra ezanımız inlemeye başladı, hala semalarda yankılanıyor!
Belki de düşmanlar daha da içlere ve ileriye geleceklerdi…
Ankara’dan top sesleri duyulmağa başlamıştı! Hatta’’ Meclisi taşıyalım ‘’diye teklifler edildi…
Ankara işgal edilebilir, meclis dağıtılabilirdi… Mebuslar ve Milli mücadele önderleri tutuklanabilirdi…
Askerlerimiz esir edilebilirdi! Türkiye Cumhuriyeti kurulamayabilirdi…
Osmanlı Devletini yıkmıştılar, Payitaht işgal altında idi…
İşte bu, 30 Ağustos 1922 de yapılan, Büyük Taarruz sonucu; Kahraman Ordumuzun karşısında tutunamayıp dağılan, kaçan düşman takip edilmiş, tüm bu bölgelerimiz temizlenmiş,
Yanı, 30 Ağustos Zaferinin kazanıldığı gün; tüm bu şehirlerimizde Yunan bayrağı asılı idi! Bizim Bayrağımızda, sandık ve çekmecelerde saklı olup; nazlı, nazlı ağlıyordu!
Kurtulup dalgalanması için gün sayıyordu…
Osmanlının uzun süre başkentliğini yapan, Bur samız da kurtulmuş,Yunan bayrağı indirilerek, Şanlı Türk Bayrağı asılmış ( 11 Eylül 1922, Zaferden 11 gün sonra.), Eskişehir’de 2 Eylülde bayrağımızı dalgalandırmış !
Peşine, diğer illerimizde ayni bayramı yaşamış…(Afyon, Balıkesir, Manisa, İzmir…)
Milletimiz esaretten ve zulümden kurtarılmış; hürriyetine ve bağımsızlığına kavuşturulmuştur!
Ülke kurtarılıyor, Millet kurtarılıyor!
Bundan büyük, bundan güzel bir bay ram olabilir mi
Devam edecek. Hoşça kalın,KORONA İÇİN EVDE KALIN.
Uz.Dr.Ayhan YİĞİT
